De week was niet goed verlopen. Ik was veel te druk en kon me amper voorbereiden op de komende beurs waar ik genomineerd was voor de gouden wullok. Uiteraard moest ik daar aanwezig zijn. De nominatie was niet het voornaamste, maar wel de kers op de taart.
De dag voor mijn verjaardag brak mijn tand. De dag na mijn verjaardag won ik de gouden wullok niet. Wel was het enorm gezellig en uiteraard weer erg goed georganiseerd. Veel fijne mensen leren kennen, veel leuke en mooie dingen gezien. Heerlijk gegeten, gedronken en geslapen. Deze keer geen last van het gesnurk van maatje Ralph Dikmans. Hij zal beweren dat het andersom is, alsook mijn vrouw dat doet. Toch heb ik mezelf nog nooit echt horen snurken, dus het zal best meevallen.
De beurs was het leren kennen van nieuwe leuke mensen, maar ook een weerzien van vrienden en collega tekenaars. Ik heb ervan genoten. De benaming van laureaat van de Oostendse stripbeurs nemen ze me in ieder geval niet meer af. Trots huiswaarts gekeerd, hopende op een volgende nominatie. Maar eerst verder werken aan mijn volgende boek(en).
